انگلیسی به عنوان یک زبان جهانی در سراسر دنیا صحبت میشود و تفاوتهای جالبی بین نسخههای مختلف آن، از جمله انگلیسی بریتانیایی (British English) و انگلیسی آمریکایی (American English) وجود دارد. این تفاوتها شامل لهجه، واژگان و گرامر هستند که موجب میشوند این دو نوع انگلیسی به رغم اشتراکات زیادی که دارند، به شکلی متفاوت از یکدیگر استفاده شوند. در این مقاله، به بررسی مهمترین تفاوتهای این دو نوع انگلیسی پرداخته میشود.
- تفاوتهای لهجه
اولین و بارزترین تفاوت بین انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی، لهجهها هستند. این تفاوتها نه تنها در تلفظ کلمات بلکه در نحوه بیان جملات نیز به چشم میآیند.
در انگلیسی بریتانیایی، معمولاً تلفظ کلمات با دقت بیشتری انجام میشود و بیشتر بر روی حروف بیصدا تمرکز میشود. به عنوان مثال، در بریتانیایی، کلمه "schedule" به صورت /ˈʃed.juːl/ تلفظ میشود، در حالی که در انگلیسی آمریکایی این کلمه به صورت /ˈskedʒ.uːl/ تلفظ میشود. این تفاوت در تلفظ میتواند به تفاوتهای بسیار ظریفی در لهجههای مختلف در هر دو منطقه منجر شود.
همچنین، در لهجههای آمریکایی معمولاً حروف "r" در پایان کلمات بیشتر شنیده میشود. به طور مثال، در کلمه "car" در انگلیسی آمریکایی، "r" به وضوح تلفظ میشود، در حالی که در انگلیسی بریتانیایی "r" در پایان کلمه معمولاً ساکت است.
- تفاوتهای واژگانی
یکی از آشکارترین تفاوتهای انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی، واژگان است. در بسیاری از موارد، کلمات مشابهی در هر دو نوع انگلیسی وجود دارند، اما معانی یا نحوه استفاده از آنها ممکن است متفاوت باشد. برخی از کلمات رایج که در این دو نوع انگلیسی تفاوت دارند عبارتند از:
- Lorry بریتانیا) Truck آمریکا): در انگلیسی بریتانیایی، کلمه "lorry" برای اشاره به یک کامیون استفاده میشود، در حالی که در انگلیسی آمریکایی از "truck" برای همین مفهوم استفاده میشود.
- Flat بریتانیا) Apartment آمریکا): در بریتانیا، واژه "flat" برای اشاره به یک واحد مسکونی استفاده میشود، در حالی که آمریکاییها از "apartment" برای همین منظور بهره میبرند.
- Biscuit بریتانیا) Cookie آمریکا): در بریتانیا، "biscuit" به نوعی شیرینی خشک اشاره دارد، در حالی که در آمریکا این کلمه بیشتر برای "cookie" استفاده میشود.
- Football بریتانیا) Soccer آمریکا): در بریتانیا، کلمه "football" برای اشاره به ورزشی که در آمریکا به "soccer" معروف است، استفاده میشود.
این تفاوتها باعث میشوند که افراد با توجه به منطقهای که در آن قرار دارند، زبانشان به شکلی متفاوت از یکدیگر باشد.
- تفاوتهای گرامری
در حالی که گرامر پایه در هر دو نوع انگلیسی مشابه است، تفاوتهای جزئی در کاربرد گرامر در انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی وجود دارد. این تفاوتها میتوانند بر نحوه ساخت جملات و انتخاب زمانها تأثیر بگذارند.
- استفاده از Present Perfect: در انگلیسی بریتانیایی، از Present Perfect برای اشاره به فعلهایی که در گذشته اتفاق افتاده اما هنوز تأثیر آنها ادامه دارد، بیشتر استفاده میشود. به طور مثال، "I have just eaten" (من همین حالا غذا خوردهام). در انگلیسی آمریکایی، گاهی از Simple Past به جای Present Perfect استفاده میشود، مانند "I just ate."
- استفاده از جمع برای گروههای غیر قابل شمارش: در انگلیسی بریتانیایی، گاهی از جمع برای اسامی غیرقابل شمارش استفاده میشود، مثلاً در جمله "The team are playing well" (تیم خوب بازی میکند)، در حالی که در انگلیسی آمریکایی، معمولاً از فعل مفرد برای این گونه جملهها استفاده میشود: "The team is playing well."
- استفاده از prepositions: در برخی موارد، پیشوندها (prepositions) در انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی متفاوت هستند. برای مثال، در انگلیسی بریتانیایی گفته میشود "at the weekend"، اما در انگلیسی آمریکایی از "on the weekend" استفاده میشود. مشابه این تفاوتها در موارد دیگری مانند "in a team" (بریتانیا) و "on a team" (آمریکا) نیز دیده میشود.
- تفاوت در نشانهگذاری و استفاده از نقطهگذاری
در انگلیسی بریتانیایی، نقطهگذاری در برخی موارد تفاوتهایی با انگلیسی آمریکایی دارد. به عنوان مثال، در بریتانیایی، پس از جملات نقل قول، معمولاً از ویرگول یا نقطه استفاده نمیشود مگر اینکه آنها جزئی از جمله اصلی باشند، در حالی که در انگلیسی آمریکایی، این نقطهگذاری بیشتر استفاده میشود.
همچنین، در انگلیسی بریتانیایی از علامتهای نقل قول (" ") برای نقل قول استفاده میشود، در حالی که در انگلیسی آمریکایی، علامتهای نقل قول ساده (‘ ’) نیز به طور گستردهتری مورد استفاده قرار میگیرد.
- تفاوتهای املایی
املا در انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی همواره متفاوت است. در انگلیسی بریتانیایی، به طور معمول از املای سنتی استفاده میشود، در حالی که انگلیسی آمریکایی تمایل به سادهسازی بسیاری از این املایها دارد. برخی از تفاوتهای املایی عبارتند از:
- Colour بریتانیا Color آمریکا
- Favour بریتانیا Favor آمریکا
- Theatre بریتانیا Theater آمریکا
نتیجهگیری
با وجود تفاوتهای لهجهای، واژگانی، گرامری و املایی بین انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی، هر دو نسخه از زبان انگلیسی قابل فهم و موثر هستند. تفاوتهای این دو نوع انگلیسی نه تنها نشاندهنده تنوع زبان هستند، بلکه به زبانآموزان این امکان را میدهند که با فرهنگهای مختلف آشنا شوند. درک این تفاوتها میتواند به زبانآموزان کمک کند تا مهارتهای زبانی خود را در هر دو زمینه گسترش دهند و در تعاملات بینالمللی خود بهتر عمل کنند.